Międzynarodowe Targi Transportu i Logistyki w Warszawie TransLogistica Poland to największe w Polsce i Europie Środkowo-Wschodniej...
Modernlog 2022 w towarzystwie ITM Industry Europe, będących największą imprezą wystawienniczą branży przemysłowej w tej części Europy,...
ADR to międzynarodowa konwencja dotycząca drogowego przewozu towarów i ładunków niebezpiecznych, sporządzona w Genewie dnia 30 września 1957 r. Została ratyfikowana przez Państwo Polskie w 1975 r. Przepisy umowy ADR są nowelizowane w cyklu dwuletnim. Umowa obowiązuje obecnie w 44 krajach. Od 2003 roku każde przedsiębiorstwo związane z transportem drogowym towarów niebezpiecznych (przewoźnik, firma odbierająca i wysyłająca towary niebezpieczne) zobowiązane jest do współpracy z doradcą ds. bezpieczeństwa (Doradca ADR)
ADR (fr. L' Accord européen relatif au transport international des marchandises Dangereuses par Route) to międzynarodowa konwencja dotycząca drogowego przewozu towarów i ładunków niebezpiecznych, sporządzona w Genewie dnia 30 września 1957 r. Została ratyfikowana przez Państwo Polskie w 1975 r. Przepisy umowy ADR są nowelizowane w cyklu dwuletnim. Umowa obowiązuje obecnie w 44 krajach.
Od 2003 roku każde przedsiębiorstwo związane z transportem drogowym towarów niebezpiecznych (przewoźnik, firma odbierająca i wysyłająca towary niebezpieczne) zobowiązane jest do współpracy z doradcą ds. bezpieczeństwa (Doradca ADR), którego zadaniem jest pomoc w realizacji wymagań nałożonych przez konwencję, sporządzanie obowiązkowych sprawozdań rocznych do wojewody, oraz wprowadzanie odpowiednich procedur i instrukcji bezpieczeństwa. Obowiązek posiadania takiego doradcy leży nie tylko na przewoźniku, ale na każdej firmie będącej częścią łańcucha transportowego materiałów niebezpiecznych. Kara za brak w firmie doradcy do spraw bezpieczeństwa w przewozie towarów niebezpiecznych wynosi 5.000 zł. (art. 92 ustawy o transporcie drogowym, Dz. U. Nr 125, poz. 1371 z 2001 r. z póź. zm).
Umowa ADR jest nowelizowana co dwa lata w roku nieparzystym. Od 1 stycznia danego roku obowiązuje nieobligatoryjnie (można stosować wersję poprzednią konwencji), od 1 lipca obowiązuje zawsze obligatoryjnie. Składa się ona z Umowy właściwej oraz z załączników A i B, będących jej integralną częścią. Umowa właściwa określa stosunki prawne między uczestniczącymi państwami, natomiast załączniki zawierają przepisy regulujące w szerokim zakresie warunki przewozu poszczególnych materiałów niebezpiecznych w międzynarodowym transporcie samochodowym.
Załącznik A - obejmuje podział wszystkich produkowanych na świecie materiałów niebezpiecznych na 13 klas zagrożeń oraz zawiera szczegółową klasyfikację tych materiałów w poszczególnych klasach:
1 – Materiały i przedmioty wybuchowe
2 – Gazy
3 – Materiały ciekłe zapalne
4.1 – Materiały stałe zapalne
4.2 – Materiały samozapalne
4.3 – Materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy zapalne
5.1 – Materiały utleniające
5.2 – Nadtlenki organiczne
6.1 – Materiały trujące
6.2 – Materiały zakaźne
7 – Materiały promieniotwórcze
8 – Materiały żrące
9 – Różne materiały i przedmioty niebezpieczne
Dodatkowo w tym załączniku określone zostały ogólne i szczegółowe warunki opakowania pojedynczych materiałów, wymagania w zakresie oznakowania materiałów oraz warunki badań i znakowania tych materiałów.
W załączniku B określone są:
- warunki przewozu poszczególnych materiałów niebezpiecznych
- warunki techniczne pojazdów samochodowych
- warunki techniczne przyczep (naczep), cystern i kontenerów – cystern
- warunki oznakowania pojazdów i dodatkowego ich wyposażenia
- warunki załadunku i wyładunku poszczególnych materiałów
- zakazy ładowania ładunku razem w jednym pojeździe
- wymagania dotyczące osób uczestniczących w przewozie
- niezbędna dokumentacja przy tych przewozach
Umowa ADR ma wspólne źródła z umowami dotyczącymi międzynarodowego transportu: drogą morską (IMDG), kolejową (RID) i lotniczą (ICAO)
Tablica ADR (pomarańczowa odblaskowa tablica informacyjna umieszczona na pojazdach przewożących substancje niebezpieczne) zawiera dwa numery rozpoznawcze przewożonej substancji tj.:
- numer rozpoznawczy niebezpieczeństwa - dwie lub trzy cyfry (w liczniku),
- numer rozpoznawczy materiału - cztery cyfry (w mianowniku).
Tablica z umieszczonymi na niej numerami rozpoznawczymi stosowana jest przy przewozach materiałów niebezpiecznych w cysternach lub luzem. Przy przewozach w tzw. sztukach przesyłki stosowane są tablice pomarańczowe bez numerów rozpoznawczych. Wymiar standardowy tablicy to 40x30 cm. Obowiązuje w międzynarodowym transporcie drogowym na podstawie umowy ADR.
W dniu 1 stycznia 2011 roku weszły w życie zmiany do przepisów technicznych Umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych. Podobnie jak w poprzednich latach, wprowadzono 6-miesięczny okres przejściowy, co oznacza, że do dnia 30 czerwca 2011 r. dozwolone będzie stosowanie dotychczasowej wersji umowy ADR 2009.
Przepisy dotyczące przewozu, oznakowania i szkolenia w zakresie ADR:
- Ustawa z dnia 28 października 2002 r. o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych. (Dz.U. z dnia 28 listopada 2002r.)
- Umowa europejska dotycząca międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych ADR